مراسم شب اول دهه فاطمیه 90 - امامزاده علی اکبر چیذر - حاج محمود کریمی

دسته بندی: <-CategoryName->

بازهم ایام عزا رسید و فاطمیه آغاز شد. روزهای غم باری که مادر سادات ، دخت نبی ، مادر امامت و همسر امام متقیان به شهادت رسید. این ایام بسیار برای ما شیعیان عزیز است ؛ مادر سادات با این که دخت پیامبر (ص) و همسر علی (ع) بود همیشه مورد بی محبتی امت نبی قرار گرفت. همیشه مظلومیت علی (ع) را دید و غمخوار او بود. زهرا (س) بهانه خلقت بود و خدا او را بهانه ای قرار داد تا علی (ع) و پیامبر (ص) و همه انسان ها را خلق کند. فاطمیه اگر از محرم بالاتر نباشد کمتر نیست ؛ در محرم حسین (ع) اسلام را زنده کرد اما حسین (ع) خود فرزندی مادری بود که خود را سپر بلای امامش کرد. در روز قیامت وقتی پرده ها کنار می رود خداوند می فرمایند کنار بروید ؛ همه سرها پائین خواهد بود ؛ آنجاست که ندا می آید حضرت زهرا (س) بفرمائید بهشت را برای شما آماده کرده ایم اما حضرت فاطمه (س) می فرمایند نه ! خدا می فرمایند هرچه شما بفرمائید چه می خواهید. حضرت می فرمایند در دنیا کسانی بودند که عاشق اهل بیت پیامبر (ص) بودند آن ها هم وارد بهشت شوند ؛ خداوند می فرماید هرکه را می خواهی انتخاب کن. روایت است که تا سه رده آن هایی که حضرت زهرا انتخاب می کند وارد بهشت می شوند و کسی از شیعیان در آن جمع باقی نمی ماند مگر کسانی که با علی (ع) مخالف بودند. خداوند ما را از شیعیان واقعی حضرت علی (ع) قرار دهد.

غذای بهشتی
علی علیه السلام دیناری قرض گرفته بود که با آن چیزی تهیه کند تا شدت گرسنگی را از فاطمه علیها السلام و فرزندانش رفع کند. مقداد را دید که از گرسنگی شدید اهل و عیالش خبر می دهد، حضرت، دینار رابه او بخشید. بعد از خواندن نماز ظهر و عصر، پیامبرصلی الله علیه وآله فرمود: ای ابالحسن آیا شما چیزی در منزل دارید تا به منزل شما بیایم، علی علیه السلام بر اثر خجالت و حیاء از پیامبرصلی الله علیه وآله عرض کرد: تشریف بیاورید. پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله دست علی را گرفته و با هم وارد خانه زهراعلیها السلام شدند، او در حال نماز بود و پشت سر وی ظرفی بود که از آن بخار برمی خاست.
وقتی صدای پیامبرصلی الله علیه وآله را شنید، از محراب نماز خارج شده و به پدر بزرگوار خویش سلام کردد. پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله بعد از جواب سلام فرمودند: برای ما غذایی بیاور، خداوند رحمتش را بر تو نازل کند.
فاطمه علیها السلام ظرف غذا را آورده، در مقابل پیامبرصلی الله علیه وآله و علی علیه السلام نهاد. علی علیه السلام سؤال کرد: ای فاطمه! این طعام از کجاست؟ من هرگز طعامی به این خوشرنگی ندیده و خوشبوتر از آن بوئی استشمام نکرده و خوش مزه تر از آن نخورده ام.
رسول اکرم صلی الله علیه وآله دست مبارک خود را بین دو کتف علی علیه السلام نهاد، مختصری فشرد و فرمود: این پاداش دیناری است که تو در راه خدا دادی.
آن گاه اشک رسول خداصلی الله علیه وآله جاری شد و فرمود: سپاس خدای را که ابا می کند که شما را بدون مزد و پاداش از دنیا ببرد. ای علی! پروردگارت می خواهد آنچه را که بر زکریا جاری فرموده، بر تو نیز جاری نماید.
آنگاه رو به حضرت زهرا کرد و فرمود: «ویجریک یا فاطمة فی المجری الذی اجری فیه مریم «کلما دخل علیها زکریا المحراب وجد عندها رزقا قال یا مریم انی لک هذا قال هو من عندالله; و تو را ای فاطمه در همان مسیری که مریم را حرکت داد، پیش برد. [چنان که قرآن می گوید:] «هر گاه زکریا وارد محراب او می شد، غذای مخصوصی در آن جا می دید، از او می پرسید: ای مریم، این را از کجا آورده ای؟! می گفت: این از سوی خداست.» قابل دقت است هرچند این غذا پاداش عطای علی علیه السلام است و کرامتی برای او به حساب می آید، ولی برای فاطمه علیها السلام نیز کرامت محسوب می شود; چرا که خداوند به احترام او چنین میوه ای را از بهشت فرستاده است.

به نقل از وبلاگ هیئت بیت الحسن (ع)